دسته مهمی از حملات کانال جانبی از این حقیقت استفاده می کنند که حافظه نهان منجر به تغییرات زمانی در اجرای الگوریتم های رمزنگاری و در نتیجه نشت اطلاعات می شود. علی رغم آن که حملات کانال جانبی مبتنی بر وجود حافظه نهان به علت کارایی زیاد، از مهمترین و پرکاربردین حملات کانال جانبی محسوب می شوند، نسبت به سایر حملات کانال جانبی کمتر مورد مطالعه قرار گرفته اند. بر همین اساس تحقیقات گسترده ای توسط جامعه رمزنگاری در حوزه حملات کانال جانبی مبتنی بر وجود حافظه نهان صورت گرفته است. تمرکز تحقیقات صورت گرفته عمدتا بررسی امنیت اجرای الگوریتم های رمزنگاری توسط پردازنده های اینتل و پنتیوم بوده است که با توجه به ساختار متفاوت حافظه نهان در پردازنده های مختلف، قابل تعمیم به پرازنده های پرکاربرد دیگر، نظیر ARM نیست. در پاسخ به این چالش، تحقیقات جدید به اعمال حملات کانال جانبی مبتنی بر حافظه نهان بر روی پردازنده های انواع تلفن های همراه و برد های کاربردی دیگر از جمله پردازنده های ARM، معطوف شده است. متفاوت بودن ساختار حافظه نهان و عدم پشتیبانی از بعضی دستورات مورد نیاز جهت اجرای حمله های مبتنی بر حافظه نهان، اجرای این دسته از حملات را بر روی پردازنده های ARM دشوار کرده است. در این مقاله ما برای اولین بار به بررسی اعمال حمله کانال جانبی زمانی مبتنی بر حافظه نهان با استفاده از رویداد تصادم بر روی یکی از پردازنده های ARM می پردازیم. حمله ارایه شده در این مقاله، از نوع حملات کاربردی time-driven است که در آن مهاجم تنها باید زمان اجرای عملیات رمزنگاری را اندازه گیری کند و برخلاف حملات access-driven، مهاجم نیازی به دسترسی به حافظه نهان قربانی را ندارد. همچنین حمله ارائه شده را با استفاده از یک برد پراستفاده در صنعت با نام Raspberrypi3 که مجری سامانه عامل رزبین است، پیاده سازی کردیم که نتایج نشان دهنده صحت حمله ارائه شده است.

وقتی حرف از تدارکات دریایی سبز می زنیم، منظورمان برآورده شدن توامان عملکرد زیست محیطی مطمین زنجیره تامین در بخش تدارکات و ترابری دریایی و نیز رعایت ضوابط سنتی در حوزه اقتصاد است. در مطالعه حاضر، کانون توجه زیست محیطی بر انتشار آلودگی های ناشی از کشتی رانی و دریانوردی است. دستیابی به چنین هدفی، در گرو ایجاد چندین و چند تعادل پایدار است. معمولا در این مسیر راه حل های برد-برد مورد جستجو قرار می گیرند؛ اما برآورده شدن این گونه راهکارها، احتمالا سخت تر از آن چیزی است که در نگاه نخست به چشم می آید. در اینجا به طور خلاصه به چالش های پیش روی لجستیک دریایی سبز می پردازیم و مثال هایی را نیز در رابطه با انتشار گازهای گلخانه ای و غیرگلخانه ای بیان می کنیم. کاهش سرعت کشتی منوط بر اجرای آن در سطح استراتژیک (طراحی) است. یعنی از طریق کاهش تاسیسات تامین انرژی کشتی، تاثیراتی روی ایمنی خواهد گذاشت؛ چرا که این کاهش با حداقل قدرت مطمین مورد نیاز کشتی در شرایط آب و هوایی نامساعد مغایرت دارد. انتشار آلودگی کشتی کندتر بسیار کمتر از انتشار آلودگی کشتی سریع تر است. اگر بخواهیم به وسیله کاهش سرعت، هزینه های سوخت (و جلوگیری از توسیع انتشار) را کاهش دهیم، می توانیم این کار را در دو مرحله ساده انجام دهیم.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

برنامه ریزی تفرجی یکی از جنبه های مهم در چارچوب مدیریت کلان و منطقه ای هر کشور محسوب می گردد. انباشت رو به تزاید جمعیت در شهرها، تغییر الگوی سکونت، وجود طیف وسیعی از مشکلات زیست محیطی و اجتماعی در شهرها و سهم نسبتا قابل توجه اوقات فراغت در زندگی روزمره مردم از مواردی است که امر توجه به تفرج و طرح ریزی و برنامه ریزی آن را در محیط شهری و فراشهری به طور جدی مطرح می سازد. بنابراین، نظر به آسیب پذیر بودن و حساسیت نسبتا بالای مناطق طبیعی، که به دلیل دارا بودن منظرها و ارزش های زیبایی شناختی و آموزشی و غیره از تقاضای بیشتری نیز جهت گذران اوقات فراغت برخوردارند، بررسی و تعیین ظرفیت برد تفرجگاهی اهمیت خاصی پیدا می کند.تعیین ظرفیت برد برای تمامی منابع تفرجگاهی (اعم از انسان ساخت و طبیعی) نه تنها باعث حفظ ارزشهای بالقوه آنها، به ویژه در عرصه های طبیعی می گردد، بلکه عاملی موثر در ارایه یک تجربه تفرجی قابل قبول برای مراجعه کنندگان نیز هست. در مقاله حاضر، ظرفیت برد براساس فعالیت های تفرجی گوناگون و نیز نوع تفرجگاهها و قابلیت های نسبی آنها مورد بررسی قرار گرفته است. اگر چه استانداردهای موجود نمی تواند به عنوان الگویی مطلق برای کشور ما قابل استفاده باشد، اما مقایسه داده های موجود و ارزیابی آنها با شرایط مختلف طبیعی، اقتصادی و اجتماعی ایران می تواند راهکار سودمندی را برای مدیریت پویای منابع تفرجگاهی در پیش روی ما قرار دهد. بسیاری از مشاهده های میدانه ای نشان داده است که عدم توجه به این امر می تواند پایداری منابع تفرجگاهی را، حتی در کوتاه مدت، در معرض خطر جدی قرار داده و این منابع را نیز دچار سرنوشت سایر مواهب خدادادی بنماید که مورد بهره برداری مستقیم اقتصادی قرار گرفته اند.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.